كتاب « حماسه آلبرت شوايتزر » نوشته «‌آنيتا دانيل»، كتابی‌ فوق‌العاده، دربرگيرنده زندگي‌نامه آلبرت شوايتزر پزشك، فيلسوف، دانشمند و موسيقي‌دان آلمانی می‌باشد.

آلبرت شوايتزر پس از جنگ‌جهانی‌اول به دنيا آمد. پدرش كشيش كليسایی بود و او از نه سالگي نواختن ارگ در كليسا را آغاز كرد. آلبرت شوايتزر در سال 1899 درشته فلسفه و در سال 1900 در رشته الهيات، تحصيلات خود را به پايان رسانده و موفق به اخذ مدرك دكتری گرديد. علاقه او به تحصيل علم، باعث شد تا در سال 1905 در رشته پزشكي مشغول به تحصيل شده و پنج سال بعد سومين دكتراي خود را به دست آورد.

پس از اين بود كه آلبرت شوايتزر در سال 1912 به همراه همسر خود به دهكده لامبارنه در كشور گابن مهاجرت كرد. او در لامبارنه بيمارستاني تاسيس كرد و تا پايان عمر به صورت رايگان مشغول خدمات به سياه‌پوستان بدوی و فقير اين ناحيه دورافتاده از جهان شد. در طول اين مدت براي تهيه دارو، چندباري به اروپا بازگشت و كنفرانس‌هاي پزشكي و كنسرت‌هاي موسيقی را برگزار كرد كه درآمد حاصل از آن‌ها را به لامبارنه برده و خرج سياه‌پوستان فقير مي‌كرد.

دكتر آلبرت شوايتزر ، فردي فراتر از انسان بود. كسی كه زندگي در ناز و نعمت اروپا را رها كرده و همه عمر خود را در دورافتاده‌ترين نقطه دنيا صرف خدمت به بشريت كرد.

****************************

توضیحات : آلبرت شوایتزر در ۱۴ ژانویه ۱۸۷۵ در کایسنبرگ،‌ در آلزاس‌علیا که اکنون جزو کشور فرانسه است، به ‌دنیا آمد و در ۴ سپتامبر ۱۹۶۵ در شهر لامبرن جمهوری گابن در آفریقا درگذشت. سرتاسر زندگی این اندیشمند و پزشک انسان دوست، در کارهای علمی و هنری و کمک به محروم‌ترین انسان‌ها گذشت و به‌صورت نمونه‌ای از زندگی انسانی زبان‌زد جهانیان شد. شوایتزر در ۱۸۹۹ به اخذ دکترای فلسفه و الهیات دانشگاه استراسبورگ نائل آمد و با نوشتن کتاب در جستجوی عیسای تاریخی به‌عنوان یکی از چهره‌های جهانی در الهیات شناخته شد. او علاوه بر پژوهش و تدریس در این رشته،‌ به موسیقی نیز می‌پرداخت. نوشته‌های او در تفسیر آثار یوان سباستیان باخ، دیدگاه جدیدی به کارهای این موسیقی‌دان بود. شوایتزر، موسیقی باخ را با تعبیری مذهبی، به‌عنوان موسیقی ملهم از نیروهای کیهانی جهان طبیعت می‌شمرد. در سال ۱۹۰۵ وارد دانشکده پزشکی شد تا بعد از فارغ‌التحصیلی زندگی خود را وقف ماموریت‌های انسان دوستانه پزشکی کند. او،‌ در سال ۱۹۱۲ ،‌ یک‌ سال پیش از اخذ دکترای پزشکی، با هلن برسلاو،‌ دانشجوی پرستاری، ازدواج کرد که بعدها بزرگترین کمک شوایتزر بود. سالی بعد، این دو رهسپار لامبرن گابن شدند تا در حاشیه جنگلی رودخانه اگووه، به همراه بومیان،‌ بیمارستانی تاسیس کنند. با تاسیس این بیمارستان،‌ اشخاص،‌ موسسه‌ها و نهادهای گوناگونی از سرتاسر جهان، با هدایا و کمک‌های مالی، شوایتزر را یاری کردند.