دوره نامزدی همان قدر که اتفاق شیرینی است، همان قدر هم می تواند پر از اضطراب باشد اما باز هم برای کم کردن اضطراب این دوره، راه هایی وجود دارد.
قرار است نقش شما در زندگی عوض شود؛ سبک زندگی تان ظرف چند ماه از این رو به آن رو شود و وظایفی را به عهده بگیرید که پیش از این، دیگران در قبال شما به عهده داشتند. از طرف دیگر، شما باید در مقابل ده ها نفر حساب پس بدهید.
آن ها انتظار دارند که در عرض چند ماه آینده به عروسی شما دعوت شوند و در تمام این دوره قبل از ازدواج هم می خواهند تمام رفتارها و اتفاقات زندگی شما را زیر ذره بین بگیرند. همین انتظارات دیگران، می تواند یکی از دلایل اضطراب شما باشد.
می ترسید نتوانید انتظارات دیگران را فراهم کنید و به همین دلیل به خودتان و نامزدتان فشار می آورید تا به بهترین شکل آن ها را راضی کنید. حالا تصور کنید که به همه این اضطراب ها، نگرانی های مالی هم وارد شود.
هزینه های جشن عروسی و مراسم های قبل از آن. خرید یا اجاره کردن خانه. وسایل زندگی و هزینه های جاری یک زندگی خانواده ممکن است شما را با این سوال روبه رو کند که آیا این ازدواج ارزش این همه دردسر را دارد؟
● چه کنیم؟
ممکن است شما در دوره نامزدی با مشکلات بسیاری روبه رو باشید نخستین اصلی که برای حفظ این ارتباط و تقویت کردنش باید به آن پایبند باشید، کمک به یکدیگر برای برطرف کردن این استرس هاست. با کمک راه های زیر این مرحله دشوار را هم به سلامت پشت سر بگذارید:
● ستون اول
قبل از هر تصمیمی (چه در مورد جشن عروسی، چه محل زندگی یا هرچیز دیگر) با هم بدون جهت گیری صحبت کنید. دوست دارید که این تصمیم چطور گرفته شود و چه فکری در مورد آن می کنید؟ حرف های یکدیگر را بدون پیش داوری بشنوید و اول روی نکاتی تمرکز کنید که هر دوی شما درموردش تفاهم دارید. از این طریق می توانید یک ستون مشترک برای تصمیمات تان بسازید. حالا شما روی یک سری از اصول توافق کرده اید.
● ذره بین روی اختلاف ها
حالا وقت رسیدگی به اختلافات است. شما دوست دارید یک جشن بزرگ و مجلل داشته باشید و او توان تامین مخارجش را ندارد؟ او دوست دارد خانه ای نزدیک به محل کارش داشته باشد و شما آن محله را دوست ندارید؟ ... یادتان نرود که این مشکلات به تنهایی بزرگ نیستند اما اگر حل نکرده باقی بمانند زندگی شما را شروع نشده از هم می پاشند. پس این اختلافات را دانه دانه بررسی کنید و مشترک ترین تصمیم ممکن را در موردشان بگیرید.
● از بعضی خواسته ها بگذرید
اگر در مواردی نظر نامزدتان با شما متفاوت است از روش اولویت بندی کمک بگیرید. ببینید که از کدام یک از این خواسته ها می توانید بگذرید و کدام یک برای تان کلیدی تر است. اگر همه خواسته های خودتان برای تان مهم باشد و همه گفته های او بی اهمیت، هیچ اتفاق خوبی در انتظار رابطه شما نخواهد بود. یادتان نرود که اگر می پذیرید از چیزی بگذرید، حق ندارید از این لحظه به بعد همسرتان را به خاطر گذشت تان زیر سوال ببرید.
● خودتان را نادیده نگیرید
درست است که گذشت کردن جزو اصلی یک زندگی مشترک است اما قرار نیست برای گذشتن از این مرحله دشوار خودتان را نادیده بگیرید. اگر فکر می کنید سکوت کردن و تحمل کردن باعث ایجاد تنش کمتری می شود در اشتباه هستید.
زیرا تنش هایی که با سکوت سرکوب شان کرده اید در آینده به زندگی شما حمله خواهند کرد. قرار نیست رابطه تان را پر از جنگ و آشوب کنید اما به خاطر ترس تان از دعوا یا دلخوری، خودتان را قربانی نکنید. با هم حرف بزنید و عادلانه تصمیم بگیرید.
● یکطرفه به قاضی نروید
وقتی می گوییم عادلانه یعنی باید هم خودتان و آرزوهای تان را درنظر بگیرید و هم همسرتان و شرایطش را. تصمیمات مهم را با توافق با یکدیگر بگیرید. یادتان نرود که او هم به اندازه شما در این اتفاق نقش داشته و به اندازه شما آرزو دارد. پس نگرانی های او را هم درک کنید. ازدواج یک رابطه ۲طرفه است. رابطه ای که پایه هایش روی بده بستان های ۲طرفه بنا شده است. پس همان قدر که از او انتظار دارید، از خودتان هم انتظار داشته باشید.
● مسابقه، پس همه چیز را منطقی پیش ببرید
▪ آینده نگر باشید
اگر می خواهید خواسته های خودتان یا توافق های ۲نفره تان را به اجرا بگذارید، آینده را هم فراموش نکنید. هزینه ای که قرار است بکنید،
چه تاثیری روی اوضاع مالی ۲نفره تان بعد از این دوره خواهد گذاشت؟ اختلافاتی که به وجود آمده، چه مشکلاتی بین خانواده جدیدتان و خانواده های قدیمی ایجاد خواهد کرد. قبل از اجراکردن هر چیز، راهی را درنظر بگیرید که کمترین آسیب را در آینده در پی دارد. شاید لازم باشد برای پیدا کردن این راه بعضی از آرزو های تان را هم قربانی کنید.
▪ جلوی خانواده ها نایستید
وارد جنگ با خانواده های هم نشوید. بعد از گرفتن تصمیمات، شما با خانواده خود صحبت کنید و از او هم بخواهید که این موضوعات را به عنوان تصمیمات خودش و نظرات مشترک تان به خانواده اش اطلاع دهد. هیچ وقت برای به کرسی نشاندن تصمیمات مشترک تان، خودتان را در مقابل خانواده او قرار ندهید. یادتان نرود که شما یک تازه وارد هستید و آن ها یک تیم قدیمی و این که همسرتان بهتر از شما با زبان آن ها آشناست.
▪ فکر بردن نباشید
قطعا برنامه ۲نفره شما تا حد زیادی تغییر خواهد کرد، پس به دلیل این تغییرات یکدیگر را مقصر ندانید. از هم دفاع کنید اما به خانواده ها حمله نکنید. مهم نیست خانواده شما پیشنهاد داده است یا او. در این بازی به تنها چیزی که نباید فکر کنید بردن است.
▪ داور تعیین کنید
اگر مخالفت ها یا نظرات خانواده ها از نگاه هر دوی شما غیرمنطقی است و دوست ندارید طبق برنامه آن ها پیش بروید، بهتر است یک داور خوب را برای این اتفاق مشخص کنید؛ کسی که هم شما به او اعتماد دارید و هم خانواده تان روی حرفش حساب می کنند.
اول با او حرف بزنید و حرف هایش را بشنوید. اگر برای تان مورد اعتماد باشد، راحت تر می توانید به پیشنهاد هایش فکر کنید. شاید شما در این تصمیم گیری خیلی جنبه ها را نمی دیدید. پس نگویید حرف، حرف خودمان است.
▪ آشوب به پا نکنید
شما نمی توانید خودتان و آینده ۲ نفره تان را قربانی کنید تا همه را راضی کنید اما حق ندارید که جنگ هم راه بیندازید. نحوه خداحافظی شما ۲نفر از خانواده های تان روی زندگی آینده تان بسیار تاثیر گذار خواهد بود پس بدون پرخاشگری و قهر، خواسته های مشترک تان را پیش ببرید.
اگر در این مسیر کسی شما را رنجاند، گناهش را به گردن همسرتان نیندازید و فراموش نکنید که او تنها مسئول کارهای خودش است و نمی تواند کوچک ترین رفتار های دیگران را تحت کنترل دربیاورد.
▪ کمک بگیرید
درست است که همه آدم ها مثل هم نیستند و مثل هم زندگی نمی کنند اما یادتان نرود که دیگران قبل از شما این مسیر را رفته اند. پس قبل از آن که در مقابل پیشنهادهای شان جبهه بگیرید، خوب به عواقب تصمیمی که گرفته اید، فکر کنید.
اگر نمی توانید راه درست را به آسانی تشخیص دهید، بهتر است با هم به دفتر یک روان شناس بروید و قبل از هر تصمیمی کمی مشاوره بگیرید. شاید لازم باشد که بعد از چند جلسه خانواده تان را هم با این مشاور آشنا کنید و به این جنگ خانگی پایان دهید.