شبهه ششم

در سوره یونس آیه 20 گفته شده: مشرکین می گویند چرا معجزه ای از طرف خدای پیغمبر بر پیغمبر نازل نمی گردد. ای پیغمبر به آنها بگو که غیب و معجزه از ناحیه خداوند است... همچنانکه مشاهده می کنید این آیه صراحتا آوردن هر گونه معجزه از ناحیه پیغمبر مسلمانان را رد می کند. بنا بر این ادعای مسلمانان مبنی بر وجود معجزاتی از سوی پیغمبر کاملا بی اساس است.

قبل از بیان جواب به دو مقدمه اشاره می کنیم:

مقدمه اول: در بسیاری از آیات قرآن گفته شده که بشر نمی تواند مثل قرآن را بیاورد و حتی اگر تمام انس و جن جمع شوند نمی توانند مثل آن را بیاورند. این عده مشرکین که از پیغمبر درخواست معجزه می کردند قبلا آیات قرآن را شنیده بودند و با توجه به اینکه از بزرگترین فصیحان عرب به شمار می آمدند از آوردن حتی یک آیه از قرآن عاجز ماندند.

بنابراین مشرکین عملا از پیغمبر معجزه را مشاهده کردند اما باید ببینیم با توجه به اینکه مشرکین معجزه ای بمانند قرآن ( و یا شق القمر و مثل آن ) را دیدند پس چرا باز دوباره تقاضای معجزه از ناحیه پیغمبر می کردند و می گفتند: چرا معجزه ای از ناحیه خدای بر او نازل نمی شود ؟!

مقدمه دوم: بطور کلی کسانی که از پیغمبران الهی معجزه می خواستند بر دو دسته بودند

دسته اول: کسانی که برای اطمینان از اینکه طرف مقابل ، پیغمبر خدا است طلب معجزه می کردند و این عده افراد به دنبال حقیقت بودند و معمولا با مشاهده معجزه به آن پیغمبر ایمان می آوردند

دسته دوم: کسانی که از روی هوا و هوس در خواست معجزه می کردند و دوست داشتند که هر وقت هر معجزه ای از پیغمبران خواستند برای آنها بیاورند. این عده افراد نه اینکه به دنبال حقیقت نبودند بلکه می خواستند با در خواست معجزه، از پیشرفت عقائد توحیدی جلوگیری کنند و عملا پیغمبران را به چالش بکشانند! به این نوع معجزه (که معجزات دل به خواه و هوس آلود است ) معجزات اقتراحی می گویند.

جواب اشكال

با دو دلیل می توان ثابت كرد كه معجزه ای كه مشرکین از پیغمبر طلب می كردند معجزه اقتراحی بود

دلیل اول: در آیه بعد ( یعنی آیه 21 سوره مبارکه یونس ) خداوند همین مشرکینی که بعد از دیدن معجزات پیغمبر دست به توجیه می زدند ( و باز از پیغمبر معجزه دیگر طلب می کردند ) را تهدید می کند و می فرماید: قل الله اسرع مکرا یعنی بگو خداوند سریعتر و کوبنده تر مکر می کند. خود همین تهدید نشان دهنده آنستکه مشرکین به دنبال حقیقت نبودند بلکه می خواستند با در خواست معجزات پی در پی به هوس های خود برسند.

دلیل دوم: در چند آیه قبل گفته شده که این عده از مشرکین بقدری لجوج بودند که به پیامبر پیشنهاد می کردند کتاب آسمانی خود را به کتاب دیگری تبدیل کند و یا حد اقل آیاتی که اشاره به نفی بت پرستی دارد را تغییر دهد بنا بر این ازآیات قبل نیز مشخص می شود که این عده از مشرکین به دنبال کشف حقیقت نبودند بلکه به دنبال هواها و هوس های خود بودند لذا دائم از پیغمبر معجزه هوس آلود و دل به خواه می خواستند

خلاصه:

بعکس ادعای اشکال کننده مشرکین قبلا معجزاتی را از پیغمبر اکرم دیده بودند که یکی از بزرگترین معجزات پیغمبر که همین مشرکین به معجزه بودن آن اعتراف کرده بودند قرآن کریم است بنا براین مراد از معجزه در آیه شریفه، معجزه اقتراحی (معجزه هوس آلود و دل به خواه ) می باشد که وظیفه هیچ یک از پیغمبران نبوده که همچین معجزه ای برای مردم بیاورند

منبع جواب: تفسیر نمونه، ذیل تفسیر آیه 20، سوره مبارکه یونس