تبيان: به طور مقدمه بايد دانست که عدد "هفت" نزد ايرانيان قديم مقدس بود و به خاطر ستارگان هفتگانه يعني « زهره، مشتري، عطارد، زحل، مريخ، زمين و خورشيد» عدد هفت را گرامي مي داشتند. نياکان ما که زرتشتي بودند، اعتقاد داشتند که عقل مقدس يعني" اهورامزدا " که به او "سپند مينو" نيز مي گفتند، شش وزير بزرگ به نام "امشاسپندان" دارد که يعني مقدسان جاويدان و اين شش امشاسپند با "سپندمينو" تشکيل (هفت سپند) مي دهند.

علت اين که هفت سين به راستي هفت سين است، اشاره به هفت "امشاسپند" است و چون کلمه "سپند" با سين شروع مي شده، روي اين اصل به علامت آن هفت مقدس جاوداني، چيزهائي در نظر گرفته شده که هم با حرف سين شروع شده باشند و هم مورد استفاده مثبت بشر واقع شوند.

عدد هفت در فرهنگ ملل مختلف:

- عدد هفت در قديم:
مردم بابل عدد هفت را مقدس مي شمردند، طبقات آسمان و زمين و سيارات هفت بوده است، ايام هفته هفت روز است.

- هفت از نظر مذاهب:
به عقيده هنديها در آئين برهما انسان هفت بار مي ميرد. عروس و داماد بايد هفت قدم به اتفاق هم بردارند. هفت قدم جلو رفته و قسم مي خورند، در آئين زرتشت هفت فرشته مقرب وجود دارد. در تورات مذکور است که هفت نر و ماده را با خود برگير تا نسلي بر جهان بماند.

- هفت در آئين مسيح:
هفت معجزه، از 33 معجزه را مسيح در انجيل ذکر کرده است، در انجيل از هفت روح پليد صحبت شده است، به نظر فرقه کاتوليک، هفت نوع شادي و هفت غسل تعميد وجود دارد.

- هفت در اسلام:
آسمان هفت طبقه دارد. فرعون در خواب هفت گاو چاق و هفت گاو لاغر را ديد که گفتند هفت سال خشکسالي و هفت سال فراواني مي شود. جهنم هفت طبقه دارد. گناهان اصلي هفت عدد است. پيش از اسلام در بين اعراب، هفت بار طواف دور کعبه مرسوم بوده و در سنت اسلامي نيز چنين است. هفت نفر قاري قرآن معروف بودند، هفت بار شستن اشياء ناپاک و قرار گرفتن هفت عضو بدن هنگام نماز نيز مذکور است.

- هفت در تصوف:
هفت وادي سلوک در تصوف معروف است 1) طلب 2)عشق 3)معرفت 4) استغنا 5)توحيد 6) حيرت 7)فنا

مولوي مي گويد: هفت شهر عشق را عطار گشت ......... ما هنوز اندر خم يک کوچه ايم

- هفت در تاريخ:
همراهان داريوش با خود او هفت نفر بودند، در نقش رستم در بالاي آرامگاه داريوش، هفت نقش ملاحظه مي شود. جنگهاي هفت ساله در زمان لوئي 11 واقع شد. اژدهاي هفت سر معروف است. هفت پسر گشتاسب به هفت راهزن تبديل شدند و هفت خوان رستم و اسفنديار معروف است.

- معابد هفت طبقه:
در بابل و آشور هر معبدي هفت طبقه داشت و هر طبقه به نام يکي از سيارات و هفت رنگ بود (سرخ، سيمين، سفيد، سياه، ارغواني، آبي و سبز). حصار اکباتان هفت ديوار داشت و آرامگاه کورش هفت پله دارد.

- سفره هفت سين:
در کشورهاي مختلف هفت سين‌هاي متفاوتي پهن مي‌شود، حتي در برخي از نقاط ايران و ديگر کشورها به جاي هفت سين، هفت شين پهن مي‌کنند، سفره هفت سيني که امروزه بيشتر مرسوم است داري هفت مورد از چيزهاي مانند:

سبزه: نماد خرمي و نو زيستي
سرکه: نماد شادي ( ميوه درخت تاک در ايران ميوه شادي خوانده ميشد )
سمنو: نماد خير و برکت
سيب: نماد مهر و مهرورزي
سير: نگهبان سفره (در اکثر فرهنگ هاي آريائي براي سير نقش محافظت کننده از شر قائل بودند)
سماق: نماد مزه زندگي
سنجد: نماد حيات و بزر حيات
• سپند: (اسفند)
در سفره مرسوم است، ميوه، گل، شيريني‌هاي سنتي، ماهي قرمز، سبزي خوردن، کتاب آسماني، ديوان شاعران و آينه، قرار دهند.