1- تلگرافی باشيد :

موقع حرف زدن فقط چيزی را که لازم است بيان کنيد. درست مثل اينکه می خواهيد يک تلگراف بزنيد. فقط اجازه داريد ده کلمه را استفاده کنيد. به حرف زدن مردم دقت کنيد. حتما تعجب می کنيد. سوء تفاهم همه جا ديده می شود. شما يک چيز می گوييد، بقيه چيز ديگری می فهمند. اگر مردم فقط پنج درصد مقدار فعلی حرف می زدند، دنيا محلی بسيار ساکت تر و صلح آميزتر می شد. باور کنيد فقط پنج درصد از آنچه می گوييد برای بيان خواسته ها و منظورتان کفايت می کند. وقتی تلگرافی حرف می زنيد بياد داشته باشيد در بيان و استفاده از کلمات محدوديت داريد. اين مراقبه را انجام دهيد و با کمال تعجب مشاهده می کنيد که در طول روز چقدر به حرف زدن کمی احتياج داريد.

2- بحران :

هر وقت از بيرون تحت فشارهای مختلفی هستيد ( که زياد هم در زندگی اتفاق می افتد)، وارد شدن به مراقبه به صورت مستقيم بسيار سخت می شود. بنابراين قبل از شروع هر مراقبه ای می توانيد از اين دستور برای خنثی کردن فشارها استفاده کنيد.
مرحله اول : همه واقعه چيزی جز يک رويا نيست

برای پانزده دفيقه در سکوت بنشينيد و در ذهن خود تصور کنيد که تمام جهان يک رويا است....که هست! دنيا را به صورت رويائی فرض کنيد که هيچ چيزی در آن واقعيت ندارد.
مرحله دوم : همه چيز گذرا است

مرحله دوم اين است که به خود بفهمانيد همه چيز بزودی ناپديد می شود....خودتان هم همينطور. شما از روز اول و هميشه که اينجا نبوديد و برای هميشه هم اينجا نخواهيد بود. بنابراين هيچ چيزی دائمی و ماندگار نيست.
مرحله سوم : شاهد باشيد

سوم اينکه شما فقط شاهد هستيد. شما مثل کسی که مشغول تماشای فيلم است، فقط شاهد هستيد. بدن خود را ريلکس کنيد و برای پانزده دقيقه شاهد باشيد. حتم داشته باشيد که می توانيد با مشکل خود کنار بياييد.

اين دستور را موقعی که احساس می کنيد مراقبه کردن برايتان مانند عادت شده است هم انجام دهيد. اين دستور مانند دارو است. دارويی برای تقويت مراقبه يا هنگامی که فشارهای زندگی مانع مديتيشن می شوند.

---------------------------------------------

3- فکر نکن ، احساس کن :

يکی از چيزهايی که بشر امروزی در حال از دست دادن آن است، احساس است. او ياد گرفته است تا به جای احساس کردن در هر موردی فکر کند. اين دستور درباره کمک به برگرداندن احساس به جای فکر است. سعی کنيد احساس خود را رشد دهيد. وقتی چيزی را می شنويد، کسی يا چيزی را لمس ميکنيد، غذا ميخوريد، حمام ميگيريد و...

وقتی زير دوش هستيد، حرارت آب را حس کن. در مورد آن فکر نکن فقط سردی يا گرمی آب را حس کن. ذهن خيلی ساده به شما ميگويد: "آب سرد است". يا "آب گرم است". به همين سادگی. اما همين سادگی و تصور ذهنی آن، حس را از شما ميگيرد. وقتی حمام ميگيريد، فکر نکنيد، فقط حس کنيد، چيزی را هم تصور نکنيد. دقت کنيد همان لحظه ای که سعی می کنيد درباره آب و دمای آن حرف بزنيد، حس آن را از دست ميدهيد. حرف زدن زياد باعث می شود تا درباره هرچيزی از عمق احساس خارج شويد.

همين کار را با افکارتان انجام دهيد. يعنی آنها را هم حس کنيد. با خود تکرار کنيد اينها افکار من هستند و سعی کنيد آنها را هم حس کنيد. هيچکدام از اين افکار مال شما نيستند. آنچه مال شما است، سکوت درونتان است. اين سکون درونی را کسی به شما نداده است بلکه از روز اول با شما متولد شده است. اما افکار به شما داده شده اند و شما نسبت به آنها شرطی شده ايد. اگر افکار مال شما نيستند، پس اهميتی هم ندارند.

---------------------------------------------

4- لبخند درونی :



زمان انجام اين مراقبه : هروقت نشستيد و کاری نداريد

دستور :

مرحله اول : از دهان تنفس کنيد

خود را ريلکس کرده و بگذاريد تا قدری دهانتان باز باشد. شروع به تنفس از راه دهان کنيد ولی نه خيلی عميق. فقط بگذاريد تا با نفس کشيدن، در بدنتان احساس سبکی کنيد. اين کار را برای مدتی انجام دهيد. تا وقتی احساس کنيد نفستان سبک شده است و فک پايينی کاملا شل و ريلکس است.

مرحله دوم : لبخند را حس کنيد

در اين موقع، يک لبخند را در درون خود احساس کنيد. نه روی صورت بلکه در تمام وجودتان. حتماً هم می توانيد اين کار را انجام دهيد. اين لبخند قرار نيست روی صورت شما قرار بگيرد. اين لبخند يک لبخند درونی است که در تمام وجودتان رخنه می کند. نمی توان خيلی آن را توضيح داد، بايد سعی کنيد تا بتوانيد آن را حس کنيد. مثل اين است که شکمتان در حال لبخند زدن است. اين لبخند خيلی نرم و لطيف است. مثل اينکه يک گل رز در درون شکمتان در حال باز شدن است و رايحه خودش را در تمام بدن پخش می کند.

اگر بتوانيد اين تمرين را مرتب انجام دهيد و آن را کاملاً حس کنيد در تمام شبانه روز خوشحال خواهيد بود. هروقت هم احساس کرديد که آن شادی را گم کرديد، چشمانتان را ببنديد و دوباره همان لبخند را در درونتان پيدا کنيد. هروقت که بخواهيد می توانيد.

---------------------------------------------

5- هاله محافظتی :

زمان اين مراقبه: هرشب قبل از خواب و صبحها اولين کار بعد از بيدار شدن از خواب

مدت زمان : چهار تا پنج دقيقه

مرحله اول : يک هاله تصور کنيد

روی تخت خود بنشينيد و يِک هاله حفاظتی اطراف بدن خود در نظر بگيريد. اين لايه بايد چيزی حدود ده تا بيست سانت با بدن فاصله داشته باشد. شکل آن مثل بدن خودتان است و به همان صورت بدن شما را در بر گرفته است و آن را حفاظت می کند. درست مانند يک غلاف. بعد در حالی که اين حس را در خودتان بوجود آورديد به خواب برويد. فکر کنيد اين هاله عين يک پتو بدنتان را می پوشاند و باعث می شود تا نگرانی و اضطرابها راهی برای ورود به پيکرتان نداشته باشند. با خود اعلام کنيد هيچ موجی از بيرون نمی تواند شما را تحت تاثير قرار دهد. وقتی به خواب رفتيد اين تصوير در ناخودآگاه شما نقش می بندد و باقی می ماند.

مرحله دوم : صبحها

وقتی احساس کرديد که کاملاً از خواب بيدار شديد، بدون اينکه چشمانتان را باز کنيد فقط همين هاله را در اطراف خود در نظر بگيريد و ببينيد که عين يک غلاف حفاظتی شما را دربر گرفته است. اين تصور را برای چهار تا پنج دقيقه با خود داشته باشيد و بعد از رختخواب بيرون بياييد.

مرحله سوم : هر زمانی در طول روز

در هر زمانی از روز که بخاطر آورديد، اين غلاف را حس کنيد. هر کجا که شد فقط خيلی ريلکس دوباره خود را در درون آن حس کنيد. برای تمام ما تخليه انرژی و خستگی در طول روز اتفاق می افتد چون نمی دانيم که چطور از خودمان محافظت کنيم. ديگران و کسانی که در اطراف ما هستند به وسيله امواج و ارتعاشات مختلفی روی ما تاثير می گذارند. يکط از کنار شما می گذرد و چيزی (انرژی) را به سوی شما رها می کند. اگر قرار باشد شما مرتب اين انرژی ها را دريافت کرده و آنها روی شما اثر بگذارند دچار مشکل می شويد. مراقبه های مختلف شما را به شدت حساس می کنند. انجام اين تمرين شما را بخوبی محافظت می کند. اين تمرين را مخصوصا بعد از مراقبه های عميق انجام دهيد تا انرژی خوبی را که در طول مراقبه بدست آورديد حفظ کنيد.

---------------------------------------------
6- ايست! :

می توانيد هرجايی اين کار را انجام دهيد. مشغول حمام کردن هستيد؟ ناگهان به خودتان فرمان بدهيد " بايست!" و همان موقع متوقف شويد. اگر اين توقف برای يک لحظه کوتاه هم باشد، متوجه يک امر غيرعادی و جديد می شويد. خواهيد ديد که يک پديده جالب در شما رخ می دهد. در اين حالت برای لحظه ای به درون خود می رويد. وقتی بدن می ايستد، ذهن هم برای لحظه ای متوقف می شود.

وقتی به خودتان دستور ايست می دهيد، تنفس را هم متوقف کنيد. در عين حال بدن هم نبايد هيچ حرکتی انجام دهد. در اين توقف کوتاه اجازه دهيد تا برای لحظاتی رفتن به درون را تجربه کنيد. همين لحظات کوتاه تماس با درون می تواند معجزه آفرين باشد. مثلا قصد داريد يک ليوان آب بنوشيد. وقتی ليوان را در دست گرفتيد برای يک لحظه متوقف شويد. بگذاريد ليوان همينطور در دستتان باقی بماند. از سوی ديگر عطش و ميل به مصرف آب در درونتان وجود دارد. در همين حال متوقف شويد، بی حرکت و بدون نفس کشيدن به درون خود توجه کنيد. عطش کمک می کند تا انرژی خود را به درون ببريد.

در اين دستور به سه نکته توجه کنيد. اول اينکه وقتی توقف کنيد که يک ميل و کشش درونی شما را به سوی انجام کاری سوق می دهد. دوم اينکه در مورد توقف کردن فکر نکنيد، فقط توقف کنيد. سوم اينکه صبر کنيد و توقف را کامل و با توقف تنفس انجام دهيد. وقتی به شما می گويم بايستيد، منظورم اين است کاملا و با تمام وجود توقف کنيد. هيچ چيزی حرکت نمی کند. مثل اينکه زمان هم ايستاده است .

---------------------------------------------

7- خنده و ريلکسيشن :

در زندگی لحظاتی وجود دارند که بدون اينکه آگاه باشيم درحال وادادن و رهايی هستيم. يکی از اين مواقع هنگامی است که واقعا درحال خنديدن هستيم. خنده ای که حرکات آن از شکم است نه از روی فکر و ذهن. وقتی شکمی می خنديم واقعا در حالتی از رهايی هستيم. به همين دليل است که خنديدن انقدر برای سلامتی مفيد است. هيچ داروی ديگری هم نمی تواند انقدر برای سلامتی شما مفيد باشد. دفعه بعد که درحال خنديدن بوديد، توجه کنيد که چقدر ريلکس و آزاد هستيد.

زمان مراقبه : بين ده تا چهل دقيقه – شبها قبل از خواب يا اول صبح

دستور :

مرحله اول : برای خود يک قلقلک ايجاد کنيد

همينطوری که در سکوت نشستيد برای خود يک حس قلقلک ايجاد کنيد و اجازه بدهيد تا خنده شروع بشود. بگذاريد تا حس خنده در دستها و پاهايتان هم پخش شود. بگذاريد تمام بدنتان در اين خنده شرکت کند نه فقط دستها و پاها، تمام بدن را در آن شرکت دهيد تا وقتی که خنده به شکمتان برسد. خود را مثل يک بچه کوچک فرض کنيد. اگر می توانيد روی زمين غلت بزنيد، اينکه چه صدايی از خود درمي آوريد خيلی مهم نيست، مهم اين است که با تمام وجود در اين قسمت شرکت کنيد.

مرحله دوم : برگرديد روی زمين

روی زمين دراز بکشيد. طوری که صورت به طرف زمين باشد. اگر لخت باشيد بهتر است. با زمين ارتباط برقرار کنيد و آن را در زير خود حس کنيد. با خود فرض کنيد که زمين مادر شما است و شما فرزند او هستيد. همراه با زمين نفس بکشيد و خود را با او يکی حس کنيد.

مرحله سوم : برقصيد

برای مدتی مثلا بيست دقيقه برقصيد. يک موسيقی، هرچه که باشد برای خود بگذاريد و شروع به رقصيدن کنيد. وقتی با زمين ارتباط برقرار کرديد، رقصيدنتان شکل ديگری پيدا می کند. اگر اين دستور را مرتب انجام دهيد، طی شش ماه تغييرات عميقی در وجودتان پديد می آيد. اگر شبها قبل از خواب اين دستور را انجام دهيد، خواهيد ديد که روياهايتان شادتر و زيباتر می شوند. اگر دستور را صبحها انجام دهيد، در طول روز انرژی و شادابی زيادتری خواهيد داشت. در طول روز هم هروقت فرصتی بدست آمد و امکان داشت، باخود بخنديد.

---------------------------------------------
8- برای تغيير دادن الگوهای فکری خود چکار کنيم :

وقتی احساس می کنيد که درحال قضاوت، حسادت، طمع يا امثال آنها هستيد می توانيد از اين دستور استفاده کنيد.
مرحله اول : نفس خود را عوض کنيد

هروقت می خواهيد الگوهای فکری کهنه خود را تغيير دهيد، بهترين راه استفاده از نفس است. تمام عادتهای ذهن به تنفس مربوط هستند و با تغيير نوع نفس، شکل آنها عوض ميشود. برای اين منظور به طور عميق نفس خود را خارج کنيد. شکم را به داخل بکشيد و هنگامی که نفس را خارج ميکنيد، در ذهن خود مجسم کنيد که الگوی فکری ناپسند از شما دور ميشود. به محض اينکه به نفس کشيدن خود دقت می کنيد و آن را تغيير می دهيد، فکر و قضاوت ناپديد می شود.
مرحله دوم : حالا هوای تازه را عميقا وارد ريه های خود کنيد

اين کار را دو سه بار انجام دهيد و ببينيد چه اتفاقی می افتد. احساس تازگی عجيبی در شما پيدا ميشود. تفکر منفی و ناپسند شروع به ناپديد شدن می کند. وقتی اين کار را انجام ميدهيد، مشاهده می کنيد که ذهن به جای ديگری حرکت می کند. اين دستور ساده را بکار ببريد و از نتيجه آن شگفت زده شويد.

---------------------------------------------

9- در يا ديوار :

اگر در زندگی خود بسته باقی بمانيد، مرده ايد. درست مثل اينکه وقتی می شود به تمام پهنه آسمان نگاه کرد، شما از يک سوراخ کليد به تماشا مشغول شويد. البته از يک سوراخ کليد می توان قدری از آسمان را ديد، گاهی درخشش نور آفتاب و گاهی چشمک زدن يک ستاره. ولی شما تمام زيبايی را از دست داديد. اين دستور برای باز شدن شما است. امتحان کنيد.

زمان : هرشب قبل از رفتن به خواب

مدت : بيست دقيقه

مرحله اول : ديوار باشيد

وسط اتاق بنشينيد و به ديوار نگاه کنيد. روی آن تمرکز کنيد. فقط روی ديوار. خودتان را مثل یک ديوار فرض کنيد. ديواری که در ندارد. هيچکس نمی تواند از شما عبور کند و واردتان بشود. يک ديوار کاملاً بسته. بگذاريد اين حالت را عميقا در درون خود حس کنيد. مثل يک ديوار محکم باشيد. مثل ديوار چين. اين کار را برای ده دقيقه انجام دهيد. سعی کنيد تا می توانيد سفت و بسته باشيد. در اين مرحله ممکن است بدنتان شروع به لرزيدن کند يا احساس خشم و عصبانيت در شما بروز کند. نگران نباشيد. بگذاريد اين خشم و نگرانی را بخوبی مشاهده کنيد.

مرحله دوم : يک در باشيد

حالا به در اتاق نگاه کنيد و رو به آن بنشينيد. بهتر است در را باز کنيد تا حس آن را بهتر بگيريد. احساس کنيد به يک در تبديل می شويد. ديگر ديوار نيستيد. فقط يک در. هرکسی می تواند از اين در وارد شود، حتی نيازی به در زدن نيست. خودتان هم می توانيد بيرون برويد. کاملاً آزاد. بلند شويد و بايستيد. اجازه بدهيد بدنتان کاملاً باز و آزاد باشد. احساس کنيد که انرژی شما به سوی بيرون از اتاق درحال جريان است. حس کنيد انرژی شما به بيرون حرکت می کند و انرژی دنيای بيرون نيز در شما جريان دارد. برای ده تا بيست دقيقه اين حالت را ادامه دهيد.

مرحله سوم : بخوابيد

در آخرين مرحله به رختخواب برويد و بخوابيد. اين دستور را برای سه ماه انجام دهيد. در سومين هفته به شکل عجيبی احساس باز بودن می کنيد. اما بايد مراقبه را ادامه دهيد. با اين مراقبه انرژی ديگران را نيز بخوبی حس خواهيد کرد. وقتی اين تمرين در وجود خودتان جای گرفت، موقعی که در خيابان از کنار کسی عبور می کنيد، با خود حس می کنيد که اين شخص در است يا ديوار؟ حالا شما درباره کسی که می بينيد يک درک درونی داريد. وقتی بخواهيد با افراد ارتباط برقرار کنيد، موقعی که ديوار هستند جلو نمی رويد چون هيچ نتيجه ای عايد نمی شود. افراد در طول روز بارها تبديل به در يا ديوار می شوند. گاهی خشمگين و عصبانی هستند و حوصله ندارند و گاهی باز و پذيرا هستند. وقتی با فرزندتان ارتباط برقرار کنيد، که در است. چون در آن موقع به حرفتان گوش می کند. وقتی ديوار است، بهتر است اصلاً مزاحم او نشويد.

---------------------------------------------

10- صدايتان را پيدا کنيد :

همه ما در ابتدا صدای خود را داشتيم. منظورم از صدا اين است که در زمان بچگی براساس نگرش درونی و ميل باطنی مان حرف می زديم. وقتی بزرگتر شديم و به مدرسه رفتيم، به جای صدای خودمان، ياد گرفتيم که با صدای معلم هايمان، پدر و مادر يا کسانی که نقش والد ما را داشتند حرف بزنيم. اگر می‌خواهيد تا صدای واقعی خود را پيدا کنيد از اين تمرين استفاده کنيد.

به درون خود نگاه کنيد. ببينيد وقتی حرف می زنيد صدای چه کسی را می شنويد؟ صدای پدرتان؟ صدای مادر؟ گاهی صدای پدربزرگ، گاهی مادر بزرگ و گاهی معلم هايی که سالها قبل داشتيد، گاهی صدای همسايه. تنها چيزی که به سختی می‌توان آن را پيدا کرد صدای خودتان است. هميشه در زندگی به شما گفته شده است که به حرف بزرگتر، به حرف پدر و مادر گوش کنيد. ولی کسی تابحال به شما نگفته که به قلب و دل خودتان گوش کنيد.

در واقع آنچه از صدای واقعی‌تان بگوش می رسد فقط ناله ضعيفی است که لابلای صداهای اطرافتان گم شده است. برای شنيدن صدای خودتان بايد اول از شر اين صداهای مزاحم خلاص شويد. در اين هنگام است که می توانيد در درونتان سکوت و آرامش را تجربه کنيد و بعد از شنيدن صدای خودتان تعجب کنيد و لذت ببريد. در اين دنيا مردمی که در رحمت و سعادت زندگی کردند کسانی بودند که با صدای واقعی و درونی شان حرف زدند.

مرحله اول : لطفاً بفرماييد اينکه در حال حرف زدن است، کيست؟

در هرکاری که مشغول انجامش هستيد، فکر می کنيد، تصميم می گيريد يا امثال آن، از خود بپرسيد " اين حرف يا عمل از من می آيد يا از کس ديگری؟ واقعاً در درون من چه کسی در حال حرف زدن است؟ " وقتی گوينده صدا را شناختيد تعجب می کنيد. می بينيد اين صدا درست همان صدای مادر يا پدرتان است. يافتن صاحب صدا اصلاً سخت نيست. صداها درست عين يک نوار ضبط صوت در ذهن شما وجود دارند. همان حرفها، همان توصيه ها و دستورات، همان نصيحت ها. نيازی به جنگيدن با اين صداها نداريد. آنچه مهم است همين است که شما بفهميد که اين صدای شما نيست. موضوع حرف و صدا هرچه باشد، خوب يا بد، می دانيد که اين صدای شما نيست. اين اولين قدم برای يافتن معصوميت بچگی است. شما به اندازه کافی به اين صداها گوش کرديد که حاصلی برايتان نداشته است.

مرحله دوم : خيلی ممنون.......... خداحافظ

وقتی صدا را شناختيد از شخص صاحب صدا تشکر کنيد و بخواهيد که برود و بگذارد تا شما تنها بمانيد. به ياد داشته باشيد کسی که آن صدا را به شما داده، دشمنتان نبوده و قصد بدی نداشته اما در حال حاضر قصد و نيت او اصلاً مهم نيست . وقتی از آن صدا می خواهيد تا برود و شما را راحت بگذارد، بند بين شما و صاحب آن صدا گسسته می شود. آن صدا شما را در کنترل خود داشت چون شما هم فکر می کرديد که آن صدا، صدای خودتان است. وقتی اين تمرين را مرتب انجام دهيد به سرعت از دست صداهای مزاحم درونتان خلاص می شويد و سکوت را در دلتان تجربه می کنيد.

---------------------------------------------

11- نگاه کردن به آسمان آبی :

در اين مراقبه اوشو به ما ياد می دهد تا به هنگام تماشای زيبايی های طبيعت با حرف زدن و تفسيرهای بيهوده ذهنی مزه زيبايی پيش رويمان را خراب نکنيم. مشابه چنين موضوعی در تعاليم لائوتسو نيز مشاهده می شود. گفته می شود که روزی لائوستو با یک نفر مشغول راه رفتن در ميان درختان بود . شخص همراه حسب عادت گفت: چه صبح زيبايی! بعد از مدتی او دوباره گفت: چه هوای خوبی! در اين موقع لائوتسو با عصبانيت به شخص گفت: فکر مي کنی که من احمق هستم که مرتب اين حرفها را می زنی؟ خودم می توانم ببينم و بفهمم.

اين داستان بخوبی نشان می دهد که حرف زدن بيهوده و بيان کردن آنچه که به قول خودمان اظهر من الشمس است زيبايی کل موضوع را از بين می برد. بپردازيم به دستور اوشو:

دستور:

به آسمان آبی نگاه کنید و همينطور خيره شويد. درباره آن فکر نکنيد. با خودتان نگوييد: " چقدر زيبا است" از رنگ و زيبايی آن تعريف نکنيد. اگر شروع به فکر کردن کنيد در اين مراقبه متوقف شده ايد. فقط نگاه کنيد، بدون فکر کردن و بدون معنی دادن به منظره آسمان. از خودتان کلمات نسازيد. کلمات مانع بزرگی برای درک واقعی شما هستند. نگاه شما بايد بدون قضاوت و ناب فقط به آسمان معطوف شود. وقتی اين وضع را ادامه می دهيد، چون موضوعی برای ديدن و معنی دادن ذهنتان وجود ندارد، اتفاق عجيبی می افتد. شما ناگهان از وجود خودتان آگاه می شويد. آسمان مثل يک مکنده قوی عمل می کند.

آسمان به خودی خود يک تهی بزرگ است. تمام اجسام در آن قرار دارند ولی خود آسمان تهی عظيم، بزرگ و بی پايانی است. وقتی با اين عمق به آسمان نگاه می کنيد لحظه ای می رسد که همه چيز ناپديِد می شود و در اين ناپديد شدن، شما از خودتان آگاهی پيدا می کنيد. وقتی به تهی نگاه می کنيد، چيزی برای ديدن و انعکاس وجود ندارد. ذهن در تهی و خالی متوقف می شود. همين امر باعث می شود تا شلوغی های افکار از ذهن شما زدوده شوند.

---------------------------------------------
12- آهسته :

اگر با سرعت زياد راه برويد دچار مسموميت می شويد. اين مسموميت شما را معتاد می کند. به همين دليل است که افراد به سرعت رفتن معتاد می شوند. همين امر موقع رانندگی ديده می شود. در هنگام رانندگی تند و سريع ذهنتان شما را وادار به تند رفتن می کند. آزاد شدن مواد شيميايی مختلف که در حين هيجانات ناشی از سرعت رفتن بروز می کند، اعتيادآور هستند. به همين خاطر دوست داريد تا پدال گاز را بيشتر فشار دهيد.

وقتی آهسته حرکت می کنيد، برعکس اين حالت اتفاق می افتد. همان کاری که بودا می کرد. همان چيزی که من سعی می کنم به شما ياد بدهم. آهسته حرکت کنيد. سعی کنيد تا سرعت خود را کاهش دهيد. سعی کنيد به نقطه ای برسيد که خواست سرعت در شما وجود نداشته باشد و ديگر ميلی برای عجله نداشته باشيد. در اين حالت به آگاهی تازه ای دست پيدا می کنيد.
دستور :

سرعت خود را در هرکاری که می کنيد کم کنيد. به آهستگی غذا بخوريد، آهسته راه برويد، به آرامی صحبت کنيد و همين رومند را در تمام کارهای خود رعايت کنيد. بزودی خواهيد ديد که تمانم کارهايی که انجام می دهيد زيباتر و دقيقتر می شوند. ديگر دچار مسموميت نمی شويد و آگاهی و هوشياری شما در تمام کارها خود را نشان می دهد.

---------------------------------------------

13- لمس کردن چشم‌ها مانند يک پر :

وقتی ذهن آرام می‌گيرد، افکار حالت انجماد پيدا می‌کنند. به ياد داشته باشيد افکار در يک ذهن آشفته زندگی می‌کنند. يکی از راههای آرام کردن ذهن و افکار آرام کردن چشم‌ها است. در اين حالت انرژی شما به درون حرکت می‌کند و افکار می‌ايستند. اين امر به رخوتی دلپذير منجر می‌شود.

زمان انجام دستور: هرزمانی که بخواهيد و ممکن باشد

مدت مراقبه : حتی يکدقيقه هم اثربخش است.در حالت ايده آل، چهل دقيقه

دستور:

وقتی روی صندلی نشستيد (حتی صندلی تاکسی، هواپيما يا قطار) چشمان خود را ببنديد و دستهای خود را روی چشمانتان بگذاريد. بدون هيچ فشار. برای هرمدتی که ممکن است اين کار را ادامه دهيد و از حس زيبايی که بوجود می‌آيد لذت ببريد.

---------------------------------------------

14- فکر و تمرکز خود را عوض کنيد :

بودا به شاگردان خود می گفت: وقتی انديشه جديدی در ذهن شما نقش می بندد يا در حال ظهور است، برای رهايی از آن، بايد فکر خود را اذعان کنيد. به اين معنی که در درون خود تکرار کنيد : " الآن يک فکر جديد در درون من درحال شکل گرفتن است" . فقط همين را در درون خود به ياد داشته باشيد . گاهی ممکن است با خود تکرار کنيد : " الآن اين انديشه در حال محو شدن است"

اين روش بسيار ساده و زيبا است. فرض کنيد در حال عبور از خيابان هستيد. يک خودروی گران قيمت و زيبا از کنار شما عبور می کند که بدتان نمی آيد مالک آن بوديد. در اين حالت با خود تکرار کنيد: " من يک ماشين مدل ....ديدم و در حال حاضر دوست دارم که يکی از آن را داشته باشم"

اگر بتوانيد روزهای اول اين تمرين، جمله ها را با صدای بلند تکرار کنيد خيلی بهتر است. بعد به خواسته و جمله ای که اذعان کرديد توجه کنيد. وقتی به اندازه کافی در قسمت اذعان و توجه مهارت پيدا کرديد ديگر لازم نيست جمله ها را با صدای بلند بيان کنيد.

يک مثال ديگر : فرض کنيد در حال عبور از خيابان، بوی غذای يک رستوران شما را به هوس می اندازد. همين خواسته و فکر را که در شما حضور پيدا می کند با خود اذعان کنيد. بودا می گويد: در زندگی خود به هرچه اتفاق می افتد توجه کنيد. توجه کنيد وقتی که فکر در شما ظاهر می شود و بازهم توجه کنيد وقتی که فکر در شما ناپديد می شود. در هردو حالت توجه کنيد.

با اين تمرين بعد از مدتی به جايی می رسيد که می توانيد تجلی و محو شدن خواسته های خود را به وضوح مشاهده کنيد. ببينيد که شما و وجودتان چيزی غير از اين خواسته های گذرا هستيد. خواسته ها مثل سايه ای می آيند و می روند و شما همانطور در جای خود باقی هستيد. به اين بازی افکار و خواسته ها در درون خود توجه کنيد. اجازه دهيد تا فضای خالی بين آمدن و رفتن خواسته ها را تجربه کنيد. اين فضا، خلاء بسيار زيبايی است و کسی که در خلاء ايستاده است شما هستيد.

---------------------------------------------

15- نگاه دو طرفه :

گرجيف هميشه به شاگردان خود می گفت : " وقتی پيکان آگاهی شما دو طرفه شود، وقتی آگاهی شما در هردو طرف شروع به شکفتن کند، به روشن شدگی رسيده ايد". او هميشه سعی می کرد تا شاگردانش به اين درجه از آگاهی برسند. وقتی کسی را نگاه می کنيد، سعی کنيد در عين حال که او و اعمالش را می بينيد، به خودتان هم نگاهی بيندازيد. با خود بگوييد:

" من در حال نگاه کردن هستم. من شاهدم "

در واقع نوک پيکان آگاهی و مشاهده شما هم به سوی شخص و هم به سوی خودتان اشاره رفته است. سعی کنيد تا درآن واحد از دنيای درون و بيرون خود مطلع باشيد. اگر بتوانيد اين کار را انجام دهيد، بين هردو تعادل و هماهنگی ايجاد می کنيد.اگر بتوانيِد در هرموردی نه موافق و نه مخالف متعصبی باشيد، خواهيد ديد که ديگر چيزی برای فکر کردن باقی نمی ماند. همين کار برای شما تعادل را بوجود می آورد.

---------------------------------------------
16- خالی مثل يک بامبو :

آنجه در اينجا آورده می شود يکی از متدهای توليپا برای مراقبه است. او به شاگردان خود می گفت: مثل يک بامبو خالی باشيد و در راحتی و آرامش بنشينيد.

يک بامبو در درون خود کاملا خالی است. در اين مراقبه بايد بنشينيد و خود را مانند يک بامبو فرض کنيد. ( من فکر می کنم برای ما ايرانيها تصور نی راحتر است م.). بنابراين بايد فرض کنيد که درون بدنتان مانند يک بامبو خالی است. پوست، استخوانها و خونی که دربدنتان جريان دارد همگی اعضاء بدن همين بامبو هستند که در درون تهی است. برای اينکه نتيجه خوبی بگيريد، زبان را به سقف دهان بچسبانيد و کاملا بی حرکت باشيد. با افکار خود کلنجار نرويد و فقط شاهد آنها باشيد. وقتی خود را مانند يک بامبوی خالی فرض می کنيد ناگهان يک نيروی عجيب در شما حرکت می کند. يک بامبوی خالی تبديل به يک فلوت می شود. فلوتی که در آن نوای ابديت نواخته ميشود.
اين مراقبه يکی از زيباترين مديتيشن ها است. لازم نيست هيچ کار خاصی انجام دهيد. فقط اجازه بدهيد تا به اين بامبو تبديل شويد و بقيه خودش اتفاق می افتد. شما همانند رحم زنی می شويد که يک زندگی جديد در آن تولد پيدا می کند. اين مراقبه در ادامه روزی به جايی ميرسد که بامبو هم ناپديد می شود

---------------------------------------------
17- سه بار توجه کنيد :

وقتی مشکلی در زندگی تان بوجود ميآيد، مثلا ناگهان يک ميل جنسی در شما غليان می کند يا نوعی طمع يا خشم در وجودتان شعله ور می شود، به اين دستور توجه کنيد. فرض کنيم مشکل خشم باشد، در درون خود سه بار تکرار کنيد: "خشم، خشم، خشم". اين کار را کاملا آگاهانه انجام دهيد. طوری که تکرار اين عبارت روی آگاهی شما اثر کند. بعد بدنبال کار خود برويد. البته کار خود را با عصبانيت انجام ندهيد بلکه فقط خشم خود را اذعان کنيد.

اين کار بسيار زيبا است. اگر آن را تکرار کنيد از تاثير عميق آن آگاه می شويد. وقتی واقعا به مشکل يا احساس خود توجه می کنيد، مشکل ناپديد می شود. مشکلات وقتی گريبان شما را می گيرند که از وجودشان ناآگاه هستيد. وقتی سه بار در درون خود، مشکل را اذعان کرديد، بخوبی از آن آگاه می شويد. بودا به تمام مريدان خود می گفت که اين دستور را درباره هر مشکلی انجام دهند.

تمام فرهنگها و قوميتها به مردم خود ياد می دهند که روی مشکل را بپوشانند و آن را انکار کنند. بنابراين شما مرتب نسبت به آنها ناآگاه و غافل می شويد. طوری که بعد از مدتی تصور می کنيد که اين مشکلات ديگر وجود ندارند. درحالی که بايد درست برعکس رفتار کرد. بايد با هوشياری و توجه کامل آنها را اذعان کرد. نتيجه اين خواهد بود که نسبت به آنها آگاه می شويد.

---------------------------------------------
18- عجله :

يک سوال: خيلی وقتها با وجودی که نيازی هم برای عجله کردن وجود ندارد، در هنگام انجام کارها هول هستم. مخصوصا موقع غذاخوردن. چرا؟

جواب : يک چيز ديگری مشغول خوردن شما است. در واقع يک نگرانی عميق در درون وجودتان باعث اين عجله کردن می شود. يک گرفتگی و سفتی درونی که اجازه نمی دهد رها و آزاد باشيد.
دستور:

دفعه بعد وقتی مشغول خوردن چيزی هستيد نگاه کنيد چه چيزی مشغول خوردن شما است؟ به همين صورت وقتی درحال عجله هستيد فقط به آن نگاه کنيد. آيا از جايی فرار می کنيد؟ آيا سعی داريد از يک موقعيت حذر کنيد؟ آيا سعی داريد از ديدن يک چيز ناراحت کننده در درون خود طفره برويد؟ آيا از چيزی نگران هستيد که حتی حاضر به اذعان آن نيستيد؟ آيا زخم کهنه ای را در لابلای برگها و گلها پنهان می کنيد؟ تمام مردمی که درحال عجله کردن هستند، يک نگرانی عميق را در درون خود مخفی می کنند. آنها حتی جرات مواجه شدن با آن را ندارند. اجازه بدهيد تا اين نگرانی خود را نشان دهد. اجازه دهيد تا به سطح برسد و بتوانيد آن را ببينيد. با آن مواجه شويد و تا دچار حيرت شويد.

به ياد داشته باشيد: وقتی با يک مشکل چهره به چهره روبرو می شويد، آن مشکل از مقابلتان ناپديد می شود. برای درمان يک مشکل در دنيای درون، فقط يک راه وجود دارد: بايد آن را بشناسيد. هيج راه ديگری هم نيست. مشکل فقط وقتی وجود دارد که شما آن را سرکوب می کنيد. اگر نگذاريد تا در مقابل ديدتان قرار بگيرد، همجنان باقی می ماند. مردم روی مشکلات خود را می پوشانند و جای آن دائم در عجله هستند. در اين عجله چيزی که اتفاق می افتد سرکوب کردن و مخفی شدن اصل داستان است.

---------------------------------------------

19- افکار خود را بنويسيد :

هرکسی که گوش دارد، می تواند بشنود ولی اين به اين معنی نيست که می تواند بدرستی گوش کند. برای گوش کردن ابزار ديگری لازم است چيزی غير از داشتن گوش. برای گوش کردن بايد در درون شما سکوت، آرامش و صلح وجود داشته باشد. آنچه در پشت اين گوشها قرار دارد، قلب است نه ذهن.

ذهن، شما را کر می کند. البته ممکن است واقعا کر نباشيد ولی از آنچه می شنويد چيزی را واقعا گوش نمی کنيد. ذهن شما مثل يک اتاق مذاکره شلوغ و پرازدحام است.

برای انجام اين مراقبه گاهی وقتها در اتاق خودتان بنشينيد، در را ببنديد و اجازه بدهيد هرچيزی که در ذهنتان می گذرد روی کاغذ بيايد. اصلا سعی نکنيد نوشته های خود را اصلاح يا ويرايش کنيد. چون قرار نيست آنها را به کسی نشان بدهيد. بنابراين فقط هرچيزی را که در ذهنتان وارد می شود بنويسيد. وقتی به نوشته های خود نگاه می کنيد تعجب می کنيد. در عرض ده دقيقه می بينيد که اين نوشته ها مال يک آدم عاقل نيست! ذهن شما، ذهن يک مجنون است!

شما در طول زندگی ياد گرفته ايد که يک طوری روی اين افکار ديوانه وار را بپوشانيد و نگذاريد کسی بفهمد که درون شما چه خبر است. البته در اين کار متخصص شديد. طوری که نه فقط اجازه نمی دهيد ديگران از افکارتان باخبر شوند، بلکه ياد گرفتيد خودتان هم از آن بی خبر بمانيد. همين شلوغی ذهن است که اجازه نمی دهد چيزی را گوش کنيد. شما فقط شنونده هستيد. از گوش کردن خبری نيست. گوش کردن نياز به درونی ساکت دارد

======



1- خنده :

خنده يك پاكسازي دروني است و باعث مي شود كه به اين احساس برسيد كه هيچ چيز جدي نيست. حتي به نوميدي هايتان خواهيد خنديد و به دردهايتان نيز خواهيد خنديد. اين مراقبه را هر روز صبح بعد از بيدار شدن انجام دهيد. وقتي از خواب بيدار شديد. قبل از گشوده چشم هايتان بدن خود را بكشيد. همة‌بخش هاي بدن خود را كش دهيد. از اين كشش احساس شادي كنيد. پس از 4 – 3 دقيقه كشش در حالي كه چشم هايتان هنوز بسته است خنده سر دهيد. به مدت 15 دقيقه تنها بخنديد. در ابتدا خنده هاي شما شايد مصنوعي باشد اما به مرور با انجام هر روزة اين مديتيشن خندة واقعي را بر لبان خود نشانده و شادي را با تمام وجود احساس كنيد.

---------------------------------------------

2- پياده روي و کالبد اتري :

قدم زدن بخشي از كالبد اتري است و همة كارهاي بدني آن با كالبد اتري پيوند دارد. كالبد جسماني اين كارها را انجام مي دهد اما تنها براي كالبد اتري. زماني كه به پياده روي مي رويد ،‌ تنها گام برداريد. هيچ كار ديگري انجام ندهيد و تنها متوجه گام هاي خود باشيد و زماني كه گام بر مي داريد، چشم هاي خود را نيمه باز نگاه داريد. چشم هاي نيمه باز جز خود راه چيز ديگري را نمي بيند و خود راه چنان يكنواخت است كه به انديشة‌ شما خوراك تازه اي نمي رساند.کالبد اتري به احساسات و عواطف شما اختصاص دارد.

---------------------------------------------

3- تاييد :

حال را تأييد كن. و مطمئن شو كه حال تو منفي نيست. تأييدات خويش را به شكل هاي متفاوت بنويس.
به هر جا كه مي روي، اين نكات را در جان خويش با خود ببر. از روال تنفس براي ژرف تر شدن بهره گير.
مثال: «مرا ترسي نيست و آزادم».

---------------------------------------------

4- مراقبه بر مثبت :

توجه به منفي هاي خويش و ديگران آسان است. با توجه بر آن چه مثبت و مفيد است به توازن باز گرد. در مديتيشن خويش به مثبت ها بيانديش. واژه گان و عبارت هاي مثبت را با صداي بلند يا بي صدا تكرار كن. با مثبت انديشي، روال انديشيدن تو تغيير مي يابد .

---------------------------------------------

5- مديتيشن گريه :

هر يك از ما داراي گره هاي عاطفي بي شماري هستيم كه در طي زندگي به طور آگاهانه يا ناخودآگاه وارد پهنة‌ روان مان شده اند. از كساني رنجيده ايم اما به جاي بيان ‌آن بغض هاي خود را فرو خورده ايم و موارد بيشمار ديگر. اين گريه هاي نكرده و بغض هاي فروخورده موانعي بر سر راه شفافيت روحي ما هستند براي رهايي از اين رنج هاي كهنه هر زمان كه احساس كرديد نياز به گريه كردن داريد اين كار را بدون پروا انجام دهيد. هر چقدر كه نياز د اريد و هر چند روز كه مايليد گريه كنيد مطمئن باشيد كه بدن ما حد خودش را مي داند. بعد از انقباض هايي كه در اثر گريه در قفسة‌ سينه و ناحية شكمي ايجاد مي شود انبساط خاطر و راحتي به سراغ شما خواهد آمد. حداقل ده دقيقه در روز يا شب و طي يك هفته اين مديتيشن را انجام دهيد.

---------------------------------------------

6- مراقبه کنداليني :

كنداليني گذرگاهي است كه انرژي حيات از طريق آن به چاكراها مي رسد. كنداليني و چاكراها در بدن مادي جاي ندارند بلكه در كالبد دوم انسان يعني كالبد اثري جاي دارند اما در كالبد جسماني نقاط متناظري دارند. حتي نگاه كردن به تنفس براي كنداليني سودمند است. براي بيداري انرژي كنداليني اين چهار مرحله را اجرا كنيد:

مرحله‌ اول : 15 – 10 دقيقه بدن تان را به لرزه وا داريد. در آغاز مي بايست خودتان اين كار را انجام دهيد اما با گذشت چند دقيقه لرزه شما را فرا خواهد گرفت.

مرحله دوم: 15 – 10 دقيقه در اين زمان حركات جنبشي يا موزون انجام دهيد. اين حركات باعث مي شود كه احساس بي قراري از شما دور شود.

مرحله ‌سوم: 15 – 10 دقيقه نشسته يا ايستاده بي حركت بمانيد. (با چشمان بسته)

مرحله چهارم: 15 – 10 دقيقه دراز بكشيد و تنها باشيد. (با چشمان بسته)

---------------------------------------------

7- تبديل انرژي جنسي در جهت معنوي :

احساس جنسي خود را سركوب نكنيد كه مشكلات عديدة رواني آتي را به دنبال خواهد داشت. بلكه نسبت به احساس جنسي خود آگاهي و هوشياري پيدا كنيد. احساس جنسي ساز و كاري لحظه أي دارد. اگر شما در يك لحظه با اين احساس همكاري نكنيد از كار مي ايستد. تكرار مصوت (هو) باعث مي شود كه انرژي كنداليني (حيات) از مركز جنسي به طرف بالا حركت كرده و در مسيرهاي معنوي قرار گيرد. زمان تكرار مصوت هو از 5 دقيقه شروع كرده و آن را طي شب هاي متوالي به 10 دقيقه برسانيد

---------------------------------------------

8- مديتيشن عبادت :

بهتر است اين مديتيشن را هنگام شب و در محلي تاريك انجام دهيد و بلافاصله پس از آن آمادة خوابيدن شويد. يا مي توانيد آن را هنگام صبح انجام دهيد ولي به هر صورت بايد پانزده دقيقه پس از آن استراحت كنيد. اين استراحت كاملا ضروري است زيرا در غير اين صورت پس از انجام مديتيشن احساس خلسه نخواهيد كرد. حل شدن و يكي شدن با انرژي هستي، عبادت است. اين حل شدن باعث تغيير شما مي گردد و هنگامي كه شما تغيير مي كنيد كل جها ن نيز براي شما تغيير مي كند. هر دو دست خود را به سوي آسمان دراز كنيد، كف دستانتان رو به بالا باشد و سرتان را نيز رو به بالا نگاهداريد، احساس كنيد كه هستي از طريق دستانتان در وجود شما به جريان در مي آيد. به محض اين كه انرژي از دستان شما شروع به جريان يافتن مي كند، احساس لرزشي خفيف خواهيد كرد، درست مانند لرزش برگ هاي درختان وقتي كه نسيمي ملايم مي وزد. اجازه دهيد اين لرزش تمام وجود و بدنتان را فرا بگيرد و سپس با تمام وجود با انرژي سرشار شده ايد، سجده كرده و زمين را ببوسيد. به اين ترتيب به سادگي وسيله اي خواهيد شد كه از طريق آن انرژي الهي و آسماني با زمين مرتبط مي گردد. اين دو مرحله را بايد هفتبار تكرار كنيد تا به اين ترتيب هر هفت چاكراي شما باز و فعال گردند. البته مي توانيد تعداد دفعات بيشتري نيز آن را تكرار كنيد ولي اگر اين مديتيشن كمتر از هفت بار انجام شود،‌ نخواهيد توانست خوب بخوابيد. با همين عبادت به خواب رويد. به اين ترتيب شما به خواب مي رويد ولي انرژي كسب شده در وجود شما كار خودش را انجام مي دهد. اين انرژي تا صبح در بدن شما جاري شده و هنگام صبح كه از خواب بلند مي شويد، احساس تازگي و سلامت بيشتري خواهيد كرد و براي طول مدت روز اين حالت در وجودتان حفظ خواهد شد و پر از انرژي و سرحال باقي مي مانيد.

---------------------------------------------

9- شناور در رودخانه :

قبل از خواب چشمان خود را آرام بسته و بدنتان را شل كنيد به گونه اي كه هيچ تنشي در بدنتان نباشد.اكنون خيال كنيد كه رودخانه اي با شتاب و پر خروش در ميان دو كوه جريان دارد .آن را نگاه كرده و به درونش شيرجه بزنيد اما شنا نكنيد.اجازه دهيد كه بدنتان بدون هيچ تنشي شناور شود.اكنون تنها شناور يد و داريد با آب رودخانه پيش مي رويد.جايي نيست كه به آن برسيد و مقصدي نداريد بنابر اين به شنا كردن نيازي نيست خود را مانند برگي خشك احساس كنيد كه بي هيچ كوششي روي آب شناور است .اين حس شما را با معناي "تسليم" و" توكل" و "رها ساختن كامل "آشنا مي سازد.
اثرات اين مديتيشن
به جاي شنا كردن در اقيانوس هستي در آن شناور شويد. هر گاه آماده شناور شدن باشيد خود رودخانه شمارا به اقيانوس خواهد برد. خود زندگي شما را به خدا مي رساند. رودخانه بدن شناور شما را با خود برده و شما شاهد آن بوده ايد. در اين پوچي شادي و سروري وارد مي شود كه آن را سرور خدايي مي ناميم. اكنون دو يا سه نفس عميق بكشيد .با هر نفسي احساس تازگي و آرامش خواهيد كرد.آرام آرام چشمان خود را باز كرده واز مراقبه بيرون بياييد. پس از آن بيدر نگ بخوابيد و اندك اندك خواب تان به مراقبه تبديل خواهد شد

---------------------------------------------

10- دويدن و شنا کردن به عنوان مديتيشن :

خيلي ساده و عادي است هنگامي كه در حال حركت هستيد، هوشيار و آگاه باقي بمانيد. هنگامي كه ساكت نشسته ايد به طور طبيعي وارد حالت خواب مي شويد ولي هنگام حركت آگاهي و حضور بيشتري خواهيد داشت، تنها مشكل اين است كه حركت نيز مي تواند به عادت تبديل شود.

ياد بگيريد چگونه مي توانيد بدن،‌ ذهن و روح خود را در يكديگر ذوب كنيد و به صورت واحد عمل كنيد. چنين حالتي بارها و بارها براي دوندگان اتفاق افتاده است. ممكن است هرگز تصور نكرده باشيد دويدن نيز مي تواند نوعي مديتيشن باشد ولي دوندگان گاهي اوقات به خوبي درك مي كنند كه مديتيشن چيست. آنها از اين حالت دچار شگفتي مي شوند زيرا اين حالت برايشان كاملاً ناخواسته است. در صورتي كه تا به حال دويدن هنگام صبح وقتي هوا كاملاً تر و تازه است و همه چيز در حال بيدار شدن از خواب است را تجربه كرده باشيد، ناگهان براي لحظه اي متوجه مي شويد كه ديگر دونده اي وجود ندارد و تنها عمل دويدن باقي مانده است. در اين حالت بدن،‌ ذهن و روح شما در حال هماهنگي كامل و فعاليت با يكديگر هستند، ناگهان در اين وضعيت حال خوشي از سرور را مي چشيد... دوندگان به طور تصادفي چنين حالتي كه در شرق توريا ناميده مي شود را تجربه مي كنند. ولي به طور عادي به آن توجهي نمي كنند زيرا فكر مي كنند به علت تميزي هوا يا آغاز روزي خوب يا داشتن بدني سالم چنين وضعيتي را تجربه كرده اند.

تجربة شخصي خود من اين است كه اگر به اين حالت توجه شود، دوندگان بيش از هر گروه ديگري مي توانند به حقيقت مديتيشن نزديك شوند. دويدن و شنا كردن مي تواند براي رسيدن به اين حالت كمك فراواني بكند. تمامي اين فعاليت ها مي بايد تبديل به مديتيشن شوند. ايده هاي قديمي دربارة‌ مديتيشن كه نشستن زير درخت به حالت لوتوس مديتيشن است را فراموش كنيد. روش قديمي نشستن به حالت لوتوس شيوه اي است كه ممكن است تنها براي افراد خاص تناسب داشته باشد نه همگان. مثلاً عمل كردن براساس اين شيوه براي يك كودك نوعي شكنجه است و براي فرد جواني كه سرزنده و شاد و پر از جنب و جوش است اين شيوه نوعي سركوب كردن به حساب مي آيد نه مديتيشن. با دويدن هنگام صبح زود شروع كنيد. درست مثل يك كودك هنگام دويدن از تمام بدن خود استفاده كنيد. عميق و از شكم خود نفس بكشيد. بعد از اين كه خسته شديد زير درختي بنشينيد و آرام استراحت كنيد. اين روش مطمئناً به شما كمك فراواني خواهد كرد.

گاهي اوقات فقط بدون كفش و با پاهاي برهنه روي زمين بايستيد و خنكي، نرمي، گرما يا هر آن چه زمين به شما تقديم مي كند را احساس كنيد. زمين را احساس كنيد و اجازه دهيد انرژي آن از طريق شما جريان يابد و هم چنين انرژي شما جذب زمين گردد و بدين وسيله با زمين در ارتباط باشيد.

اگر ارتباط خود را با زمين قوي كنيد از ارتباط قوي تري با زندگي برخوردار خواهيد شد. اگر با زمين در ارتباط باشيد، با بدن خود در ارتباط بهتري قرار خواهيد گرفت و بالاخره اگر با زمين ارتباط داشته باشيد، حساس تر و متمركزتر خواهيد شد و اين خصوصيات دقيقاً همان چيزهايي هستند كه مورد نيازند. اگر پس از مدتي احساس كرديد كه ديگر دويدن برايتان عادي شده است و هنگام دويدن حضور و آگاهي قبل را نداريد، دويدن را متوقف و شنا كردن را شروع كنيد... مسئله مهم اين است كه به هر صورت تحرك باعث ايجاد آگاهي و هوشياري بيشتري مي شود؛ تا هنگامي كه اين تحرك به شما آگاهي مي دهد خوب و مناسب است، در غير اين صورت ديگر براي شما كارآيي نخواهد داشت. هرگز اجازه ندهيد هيچ فعاليتي برايتان به صورت عادي و معمولي در آيد .

---------------------------------------------

11- تنفس پلي به سوي مديتيشن :

اگر بتوانيد نوع تنفستان را به گونه اي خاص تغيير دهيد، ناگهان به زمان حال باز خواهيد گشت.
اگر بتوانيد تنفستان را به گونه اي خاص تغيير دهيد، به سرچشمة‌ حيات دسترسي پيدا خواهيد كرد.
اگر بتوانيد نفستان را به گونه اي خاص تغيير دهيد، خواهيد توانست به ماوراي زمان و مكان سفر كنيد.
اگر بتوانيد نفستان را به گونه اي خاص تغيير دهيد، در اين دنيا خواهيد بود و در عين حال وراي اين جهان را نيز تجربه خواهيد كرد.

---------------------------------------------

12- قطره درياست :

تصويري كه از خودت دادي را بر هم بزن و بار ديگر آن را از نو بساز.
قبل از به دنيا آمدنت كجا بودي؟ حتماً جايي بوده اي اما يادت نيست، روحت را مي گويم. روح خدايي قبل از آن كه در جسم تو دميده شود جزيي از نيروي لايزال هستي بود و حالا متعلق به توست آيا هرگز فكر كرده اي كه خدا به طور بالقوه همة‌ كمالات خود را در اختيارت قرار داده اما تو از آن بهره نمي بري. اين هستة اصلي وجودي را چرا ناديده گرفته اي و چرا با وجود قدرت بيكراني كه در اختيارت است،‌ احساس خوب