هنر نامرئی شدن و هنر استفاده از آتش دو هنر نینجاهای ایگا

پایه ی ایگا-ریو هنر نامرئی شدن بود(مربوط میشود به روش های گریختن.نینجا ها در این مهارت به چنان سرعتی میرسیدند که مردم آنها را جادوگر میدانستند که به اراده ی خودشان میتوانند مرئی و نامرئی بشوند).اگر چه ایگا به پایتخت نزدیک بود ولی به دلیل ماهیت نینجایی مردمش از خیلی تحریم های دولتی رنج میبرد.در این زمان نسلی از "مونونوبه اوچی"در ایگا زندگی میکردند که شهرت جادوگری و تردستی داشتند(همان هنر نامرئی شدن).یک قسمت معروف از این هنر 9 کلمه ی "کوچی گوشینبو" بودند.عمدتا این یک روش درست کردن علامت ها و نشانه هایی با هر دو دست بودند که انگشت سبابه ی دست راست و دیگر انگشتان دست چپ به هم گره میخوردند تا یک شمشیر بسازند.(البته 9 نوع مختلف وجود دارد که هر کدام مربوط کسوت و درجه ی هر نینجا بود.نینجایی که تمام این علائم را میدانست یک نینجای عالی رتبه بود.)"کوچی گوشینبو" همراه با "اینمی گوشینبو" و "جوجی هیجوتسو" اعمال میشد.

"اینمی گوشینبو"—5 نوع نشانه که شامل "جوسانگو" و " رنجه این" همراه با تلفظ کلمات روحانی بود.

"جوجی هیجوتسو"—نوشتن 10 کلمه شامل اژدها،بهشت و ببر در کف دست.

در واقع تمام این کارها برای رسیدن به آرامش روحی بود و یک نوع تلقین شخصی به نینجا میداد که((من سالم هستم و میتوانم دشمنانم را نابود کنم))

هنر استفاده از آتش

هنر دیگر نینجا های ایگا استفاده از آتش و دود بود.(در فیلم ها دیده اید که نینجایی که محاصره شده با استفاده از نارنجک دود زا فرار میکند).این هنر در واقع نشانه ی نینجا های ایگا بود.پرتاب تیرهای آتشین از کمان،علامت دادن به آتش به مناطق دور و حتی استفاده از تفنگ های ابتدایی!! از نشانه ای نینجا های ایگا بود.مخلوط کردن ساده ترین مواد و درست کردن مواد انفجاری رازیست که هم اکنون هم میان کشاورزان ایگا وجود دارد.

روش های راه رفت و دویدن نینجا

اوایل بیشتر مأموریت های نینجا ها جمع آوری اطلاعات و رساندن نامه های سری بود.به خاطر اهمیت این مأموریت ها نینجا ها باید مهارت راه رفتن و دویدن بدون سر و صدا را می آموختند همچنین داخل شدن به مکانهای پر از نگهبان بودن ایجاد اختشاش و رساند سریع اطلاعات.در اینجا به 5 مورد ازاین تکنیک ها اشاره شده که هر کدام از آنها بسته به موقعیت توسط نینجا ها استفاده میشد.در میان اینها "کیتسونه-باشیری" (دویدن روباه) و "شینسو یوساگی-آروکی" (دویدن خرگوش در علفزار دراز) کم سروصدا ترین روش ها بودند.

 

"شینوبی-آشی"(پاهای آرام)-نزدیک کردن وزن بدن به سطح که از نوک انگشتان کوچک پا شروع میشود

"اوکی آشی"(پاهای غوطه ور)-پایین آوردن پاها به آرامی از سر انگشتان

"اینوباشیری"(دویدن سگ)-چهار دست و پا راه رفتن در مناطقی که نمیتوان ایستاد

"کیتسونه-باشیری"(دویدن روباه) روی انگشتان چهار دست و پا راه رفتن در مناطقی که نمیتوان ایستاد

"شینسو یوساگی-آروکی" (دویدن خرگوش در علفزار دراز) پا ها روی پشت دستان کشیده میشوند

مهارت های دویدن در مأموریت های اطلاع رسانی بیشتر به درد میخوردند.سریع دودیدن عمدتا به وسیله ی تمرین به وجود می آمد ولی راز هایی نیز در این مورد وجود دارد.1-یک نوع روش تنفسی به نام "تنفس دوتایی"وجود دارد که علاوه بر افزایش مقدار اکسیژن ورودی در هر دم،به متمرکز بودن حواس نیز کمک میکند.مه به این صورت است:دم-بازدم-بازدم-دم-بازدم-دم-دم-بازدم.این حرکت کمک میکند که علی رغم بالا رفتن سر در حالت دویدن سریع،چانه همچنان در پایین باشد.چون وقتی چانه بالا باشد برای تنفس ایجاد مزاحمت میکند.

نینجا....60 کیلو یا کمتر

وقتی مردم نینجا را تصور میکنند در ذهنشان دونده ای سریع،و مبارزی قوی را ترسیم میکنند.پس بنابراین خیلی باشد چهار شانه و عضلانی باشد.در حالی که این صحیح نیست.نینجا ها استادان استتار و اختفاء بودند.بیشتر کارهایشان در اتاق های زیر شیروانی و جاهای باریک بود و حرکاتشان خیلی سریع بود به همین دلایل آنها باید بدنی نسبتا لاغر میداشتند. و برای اینکه در پشت بام ها حرکت میکردند به خاطر حفظ تعادل در پشت بام های شیروانی باید انگشتانی کار آمد و سریع میداشتند.برای رسیدن به این درجه گفته میشود که آنها گونی های 60 کیلویی برنج را حمل میکردند.با آن میدویدند،راه میرفتند. به میپریدند.به عبارت دیگر اگر نینجایی میتوانست با یک گونی به وزن خود به این سرعت و قدرت برسد حتی میتوانست از سقف مانند عنکبوت آویزان شود.

نینجاها استادان استتار بودند

زندگی معمولی نینجاها زندگی کشاورزی بود.ولی باز هم با وجود کشاورز بودن زندگی آرام و دور از جامعه ای را تجربه میکردند(که هویت نینجا بودنشان آشکار نشود).هنگام سفر آنها لباس ها و سرو وضعشان را دائم تغییر میدادند که توسط افراد دولتی (معمولا سامورایی) شناخته نشوند.از کارگر به دکتر.از کشاورز به کاهن و هر لباسی که با توجه به موقعیت مکانی مناسب بود.ولی در طومار های قدیمی نین جوتسو به سنت "شیچی هوده" اشاره شده است که به 7 قسمت تقسیم میشود.((کاهن پوچ گرا))،((کاهن بودایی))،((زاهدان کوهستان))،((تاجر))،((کارگر معدن)) و ((کارگر ساختمان)).پس نشانه ی یک نینجا در هنگام عملیات چه بود؟ در حقیقت این یک ماسک بود که کشاورزان منطقه ی ایگا از آن در مزرعه برای پاک کردن عرق،صاف کردن آب و پوشیدن در هوای طوفانی بود.هنگام عملیات در شب هم این ماسک کمک میکرد که نینجا با شب به خوبی در آمیزد.

برخی از سلاح های نینجا

مشهور ترین سلاح نینجاها شورایکن بود ولی آنها بجز مأموریت ها آنها را با خود حمل نمیکردند.چون در صورت دیده شدن شورایکن نینجا ها شناسایی میشدند.آنها معمولا از ابزار آلات کشاورزی به عنوان سلاح استفاده میکردند به همین دلیل است که هنوز هم نین جوتسو در بین هنرهای رزمی متنوع ترین مجموعه ی سلاح ها را داراست

برخی از سلاح های نین جوتسو:

کاما(داس)

استفاده در مزرعه:برای بریدن گندم و برنج

سلاح:بریدن ، صعود بر مناطق مرتفع در صورت متصل بودن به طناب

 

گوتوکو (سه پایه)

استفاده در مزرعه:باری حمل کردن دیگ های آهنی داغ

سلاح:برای خالی کردن پای حریف.و قسمت های بیرونی پایه تیز میشدند تا نقش شورایکن را بازی کنند.

 

تبو(چوب دستی کوتاه)

استفاده در مزرعه: جدا کردن دانه های برنج یا گندم از ساقه

سلاح:چوب نانچیکو

 

هیباشی(انبر های آتشین)

استفاده در مزرعه:برداشتن زغال های داغ

سلاح:کوبیدن،انداختن

 

ریاتو(یا کاگیناوا)(قلاب)

استفاده در مزرعه:برای بالا کشیدن اشیاء افتاده در چاه

سلاح:به بند کشیدن دشمن

 

آشیگاکی(قلاب چکمه ای)

استفاده در مزرعه:راه رفتن روی زمین های لغزنده

سلاح:لگد زدن به دشمن

 

مانتو(قیچی هرس کنی)

استفاده در مزرعه:از بین بردن علف های هرزه

سلاح:دوران دادن و بریدن

 

کادویوبی و تگاکی (به ترتیب:میخ دستی و قلاب دستی)

استفاده در مزرعه:برداشت برنج و هرس کردن

سلاح:پوشیدن و حمله به نقاط حساس

برخی سلاح های دیگر

ماکیبیشی:نوعی تیغ بنده که بر سر راه تعقیب کنندگان سمج ریخته میشد

کونای:ابزاری برای حفر سریع چاله

تسوبوکیری:تیغه ای همراه به دو چنگک برای درست کردن سوراخ در زمین

شیکورو:جسمی اره مانند ولی کوچکتر از اره برای قلع درختان

و...مجموعه ی وسیعی از هر نوع سلاح

روش های گریختن از چنگ دشمنان

خلاف چیزی که در فیلم های هالیوودی دیده میشود درگیری تن به تن آخرین چاره ی یک نینجا بود. و از شورایکن بیشتر برای کم کردن سرعت دشمنان استفاده میشد.از آنجا که وظیفه ی نینجا رساندن اطلاعات بود باید فرار میکرد و زنده میماند(البته همیشه اینطور نمیشد).اگر نینجا دستگیر میشد بعد از یک شکنجه ی مفصل برای لو دادن مقر استادش،نینجا وحشیانه ترین مرگ را تجربه میکرد.بنابراین باید تکنیک های فرار را خیلی خوب می آموخت

فرار با آتش:استفاده از آتش و انفجار(پیکان های آتشین،مین ها و ترقه های دستساز)

فرار از طریق آب:پنهان شدن در آب

فرار با دود:استفاده از نارنجک دودزا

فرار با استفاده از آهن:پرتاب سنگ یا چیز های آهنی مثل شورایکن

اختفاء:مخفی شدن بین درختان و بوته ها ، پنهان شدن در سایه ها(کانن کاکوره).در آمدن به شکل سنگ(اوزارا کاکوره) و روش های دسگر

تعریفی از مهارت نینجا در استفاده از سلاحهای پرتابی

شورایکن

شورایکن از زمان های قرن 15 میلادی همیشه نمادی از نین جوتسو و نینجا بوده است که از دو نوع "بو شورایکن" و "سنبان شورایکن" تشکیل یافته است."بو شورایکن"(نوع میله ای) در صورت پرتاب صحیح میتواند تا عمق زیادی نفوذ کند ولی "سنبان شورایکن"ها عمق زیادی ندارند و مخصوصا از روی زره فقط خراش میاندازند ولی آلوده کردن آن به زهرهای مهلک (که ترکیبش را فقط نینجاها میدانستند)میتوان دشمن را در عرض چند ثانیه از پای در آورد.ولی اگر نینجا با شورایکن دیده میشد حتما شناخته میشد برای همین آنها بیشتر از سوزن و میخ استفاده میکردند اما این چیزی از مهارت نینجا کم نمیکرد چون میتوانست سوزن و میخ را هم با همان دقت پرتاب کند.

دارت ها (سوزن هایی که به وسیله ی دمیدن از نی یا فلوت پرتاب میشد)

پرتاب از راه سوراخ درها مستقیما به هدف بدون وارد شدن به اتاق و دعوا راه انداختن بهترین راه برای نینجایی بود که میخواست عملیاتش با بیشترین سکوت و اختفاء انجام گیرد.در سفرهای طولانی مدت آنها حتی از آن به عنوان ابزاری برای شکار هم استفاده میکردند ولی از آنجا که تیوب های بزرگ میتوانست شک برانگیز باشد نینجا از فلوت استفاده میکردند.

سوزن

شاید کارآمد ترین سلاح نینجا ها سوزن های ساده ی خیاطی بودند چون اصلا شک برانگیز نبودند.نینجا ها آنها را داغ میکردند و سپس در آب سرد می انداختند تا به آنها خاصیت مغناطیسی بخشند یا از آنها به عنوان سلاح استفاده کنند.یا حتی استفاده های پزشکی!!

لباس نینجا

لباس نینجا طوری طراحی شده بود که علاوه بر سبک بودن پوشنده را هم از دیده شدن بازدارد.لباس سیاه نینجا بیشتر در فیلم ها دیده میشود.لباس سیاه میتواند خط سفیدی در زیر نور ماه ایجاد کند ولی آبی تیره علاوه بر اینکه مار ها را فراری میدهد در شب بیرنگ بوده و خود نیز الگویی گرفته شده از مار زنگی است.