زندگینامه پروفسور سیامک مرادیان بنیان گذار رشته علوم و تکنولوژی رنگ در دانشگاه صنعتی امیرکبیر

سيامك مراديان در روز 23 خرداد ماه سال 1328 هجري شمسي در شهر تهران بدنيا آمد. او تحصيلات خود را در مقطع دبستان و تا كلاس هشتم دبيرستان در مدرسه "ايران فردا" در خيابان بهار تهران به پايان رسانيد و در سيزده سالگي عازم انگلستان شد. تحصيلات او در انگلستان به سال 1963 در مدرسه مشهور "Kings School, Worcester, Midlands, England" آغاز گرديد. او در سال 1965 در سن 15 سالگي اولين "O Level" خود را در درس بيولوژي اخذ نمود و Oxford and Cambridge boards of examiners براي اخذ بالاترين نمره امتحاني در O Level "بيولوژي در سراسر انگلستانT جايزه ويژه­ اي به وي اعطاء نمود.

در سال 1966 او شش O level ديگر را نيز در همان مدرسه اخذ نموده سپس وارد sixth form همان مدرسه شد. سيامك مراديان در سال 1968 " A Level" هاي مورد نياز خود را براي ورود به دانشگاه Bradford University of Technology كه رياست آن را Harold Wiloson نخست وزير وقت انگلستان عهده دار بود اخذ نمود. ايشان رشته Color Chemistry and Color Technology را در آن دانشگاه انتخاب نمود و در سال 1972 بعنوان شاگرد اول اين رشته موفق به اخذ (B.Tech. Bachelor of Technology) شد.

در سال 1974، مدارج (Grad. RIC (Graduate of Royal Institute of Chemistry و همچنین مدرک FCS - Fellow of the Chemical Society به ايشان اعطا گرديد. به پيشنهاد Professor Eric Coates براي اولين بار بورس Society of Dyers and Colorists كه فقط به افراد بريتانيايي اعطا می شد، جهت ادامه تحصيل در مقطع دكتري به ايشان اعطا شد.

نامبرده در سال 1976 و در سن 26 سالگي موفق به اخذ (Ph. D. Doctor of Philosophy) در رشته شيمي و تكنولوژي رنگ از دانشگاه برادفورد شد. او در همان سال به ايران بازگشت و در دانشگاه صنعتي اميركبير (پلي تكنيك تهران) به عنوان استاديار مشغول به تدريس و تحقيق شد.

سيامك مراديان بنيانگذار رشته علوم و تكنولوژي رنگ در دانشگاه صنعتي اميركبير بوده و مقطع كارشناسي را در سال 1362 و مقطع كارشناسي ارشد را در سال 1366 تاسيس نمود و به تعليم و تربيت دانشجويان پرداخت. ايشان پس از اخذ درجه دانشياري در سال 1368، جزو 9 نفر دانشيار و استادي بودند كه بر اساس مدارجشان، مجوز ايجاد هيات مميزه دانشگاه صنعتي اميركبير را از هيات مميزه مركزي وزارت فرهنگ و آموزش عالي وقت دريافت نمودند. در همان سال ايشان بعنوان عضو وابسته شاخه مهندسي شيمي فرهنگستان علوم ايران (Iranian Science Academy) انتخاب گرديد.

در سال 1376 كميته تخصصي مهندسي رنگ در شورايعالي برنامه ريزي وزارت علوم، انجمن صنايع رنگ ايران و پژوهشكده صنايع رنگ با تلاش مستمر ايشان براي اولين بار در ايران ايجاد شد. او همچنين كميته تخصصي رنگ را در سال 1372 و دكتري مهندسي رنگ را در سه گرايش در شواريعالي برنامه ريزي به تصويب رسانيد. سيامك مراديان در سال 1383 به درجه استادي (Professor) نايل آمد.

بلحاظ تدريس، سيامك مراديان بطور مستمر دو درس كارشناسي، دو درس كارشناسي ارشد و دو درس دكتري را در طول فعاليتهاي آموزشي خود ارائه نمودند و سرپرستي يك آزمايشگاه را نيز بر عهده داشتند و در هر سه مقطع اولين دانشجو را فارغ ­التحصيل نمودند.

به لحاظ تحقيق، ايشان پروژ­ه­ هاي دانشگاهي و صنعتي متعددي را اجرا نموده ­اند كه منجر به چاپ بيش از شصت و پنج مقاله ISI، چهل و پنج مقاله علمي- پژوهشي و يكصد و هشتاد مقاله كنفرانسي گرديده است. بعلاوه ايشان مولف يك كتاب و مترجم سه كتاب در زمينه رنگ مي­باشند.

به لحاظ اجرايي، ايشان مدير گروه شيمي نساجي و علوم الياف بمدت دو سال، مدير گروه رنگ بمدت چهارده سال، عضو هيات مميزه دانشگاه صنعتي اميركبير و عضو كميته تخصصي علوم پايه آن بمدت بيش از ده سال، رئيس انجمن رنگ بمدت دوازده سال، معاونت پژوهشي موسسه پژوهشی علوم و فناوري رنگ بمدت سه سال، عضو فرهنگستان علوم ايران و يكي از هفت عضو شاخه مهندسي شيمي اين فرهنگستان بمدت بيش از بيست سال بوده­ اند. ايشان عضو هيات تحريريه نشریه علمی پژوهشی علوم و فناوري رنگ به زبان فارسي و عضو هيات تحريريه Progress in Color Colorants and Coatings به زبان انگليسي بمدت سه سال بوده اند.

در سال 1390، مجوز ايجاد قطب علمي رنگ Center of Excellence for Color science and Technology در موسسه پژوهشی علوم و فناوري رنگ توسط وزارت علوم، تحقيقات و فناوري صادر گرديد كه پروفسور مراديان به عنوان يكي از هشت عضو قطب علمي رنگ، نقش بسزایی در این مهم داشت.

از سال 1389 به بعد هر ساله جايز‌ه‌‌‌ي علمي ويژه‌اي تحت نام جايز‌ه‌ي علمي پروفسورمراديان، به صورت ساليانه به محقق برتر حوزه علوم و فناوري سطح و رنگ اهدا می گردد.

ایشان پس از بازنشستگی، همچنان یکی از فعالان و صاحبنظران عرصه رنگ و پلیمر و از افتخارات این سرزمین محسوب می شود. از جدیدترین تحقیقات مشترک علمی ایشان می توان به " تولید الیاف پلی پروپیلن با قابلیت رنگرزی" در سال 92 اشاره کرد که حاصل یک طرح صنعتی مشترک مابین شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی و دانشگاه صنعتی امیرکبیر بوده و ‏خود در برگیرنده سه پروژه دکتری و یک پروژه کارشناسی ارشد است.

بخشی از نتایج اخیر این کار تحقیقاتی که توسط ایشان و با همکاری خانم مریم عطایی فرد از ‏دانشگاه صنعتی امیرکبیر و قطب علمی رنگ صورت گرفته، در مجله ‏The Textile Institute‏ منتشر شده است. ‏